Deze schrik beleven meer mensen dan nu bekend is. Die onbekendheid maakt ook, dat je je als "hetero van de homo" heel erg alleen kunt voelen in de diepe verwarring, die na zo'n mededeling vaak ontstaat. Marie-Louise stond perplex en aan de vooravond van een lange, intense verwerkingsperiode. Een periode die ups en downs kent en lang kan duren.
Als er al iets over deze ervaring te lezen is, dan gaat het vaak over de uit de kast komende persoon. Het gaat niet over de meerdere jaren van verwarrende, diep rakende belevenissen van de "hetero van de homo".
Het doorléven zelf van deze belevenissen vraagt al moed; het met anderen delen nog veel meer. Het is dan ook een groot cadeau, dat Marie-Louise Klomp aan haar mede ervaringsgenoten, de "hetero van de homo" 's en hun omgeving geeft met haar debuutroman: "Homoseksualiteit is geen keuze".
 |
| Foto Helma Ketelaar |
Marie-Louise heeft een journalistieke achtergrond en zij heeft net als Bettina von Kleist in "Mein Mann liebt einen Mann", die kwaliteit ingezet om het later uit de kast komen van haar man te verwerken.
In eerste instantie om zelf voor haar en haar toen acht maanden oude dochter met het leven door te kunnen. Hun leven weer kleur en warmte te geven. De vele teksten, die haar toen steunden, heeft ze een aantal jaren terug uitgewerkt tot dit indrukwekkende, moedige en waardevolle boek. Het doel dat ze hierbij voor ogen had, is om haar dochter mee te kunnen geven, hoe moeilijk haar beide ouders het in dit proces hebben gehad.
Nu het boek er is, is het een van de eerste documenten die vanuit een meerjarige ervaring van een ervaringsdeskundige is geschreven. Sophie Zijlstra schrijft in "Mevrouw Couperus" ook wel de belevenissen vanuit de "hetero van de homo". Dat zijn de ervaringen van een andere vrouw, over een kortere periode én niet van de auteur zelf.
In "Homoseksualiteit is geen keuze" staat echt de meerjarige ervaring van een jonge moeder, die opeens alleen verder moet, centraal. Verder "moet" met haar dochter en haar enorme "strijd" om die onverwachte, haar intens rakende ervaring van het later uit de kast komen van haar man een leefbare plaats te geven in haar leven.
Marie-Louise laat in het boek zien, dat ze ook probeert te begrijpen wat er in haar man is omgegaan.
Anderhalf jaar nadat haar man haar vertelde, dat hij homo is, landde de realiteit van de situatie pas echt bij Marie-Louise. Dat beschrijft ze invoelbaar in hoofdstuk 14 Augustus 1979. Daarin laat ze de lezer ervaren, dat de liefde in de relatie er langer kan zijn, dan de échte passie. Die intimiteit ontbreekt en hiermee feitelijk toch ook de basis van een relatie.
Dat het een rakende ervaring is, blijkt ook op bladzijde 115 van het boek. Hierin beschrijft Marie-Louise haar periode van serieuze malaise. Een malaise, die ook terug te lezen is in "Mevrouw Couperus".
Door de openheid over deze malaise en al haar gevoelens, is dit boek ook zo waardevol voor vrienden, familie, werkgevers et cetera. Ik ken zelf ook zo'n periode van malaise en ik zou bijna zeggen, welke "hetero van de homo" niet? In die fase kunnen we ons, in alles wat we doormaken, zo intens onbegrepen en alleen voelen.
Dankzij Marie-Louise kan hiervoor door dit boek zowel bij de "hetero van de homo" als bij de maatschappelijke, hulpverlenende, sociale en familiaire omgeving meer begrip ontstaan. Dat is beslist een grote waarde van dit boek: "Homoseksualiteit is geen keuze".
Persoonlijk ben ik blij, dat ik Marie-Louise Klomp vorig jaar heb leren kennen en hierdoor verder kennismaakte met dit boek. Ik kan dit boek niet anders dan aanraden voor een grote groep.
Lezen, zou ik zeggen, heb er oog voor in je omgeving, luister en praat erover!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten