Out.tv heeft deze maand een holebi filmmaand en daar zag ik deze film geprogrammeerd staan voor 20 november. Op die avond heb ik al een afspraak en ik was wel getriggerd door de inhoud van de film, dus ik heb hem besteld en ben gaan kijken.
 |
| Foto Helma Ketelaar |
Het was een mooie, rake avond voor me. Op de eerste plaats ben ik altijd blij om te zien en te ervaren, dat ik niet de enige "Hetero van de Homo" ben. Ik voel me vaak een soort van getroost als ik een vorm van "mijn geschiedenis" in boek- en/of filmvorm terugzie. Het geeft mij steeds de (h)erkenning, dat ik niet de enige ben die dit voor zijn kiezen krijgt/kreeg. Hoewel ik als ervaringsdeskundige liever niet wil, dat anderen ook de pittige processen door moeten/mogen na het in of na hun relatie "later uit de kast komen" van hun gedachte hetero-partner. Het geeft ook troost en een soort van verbondenheid op afstand.
Deze film, Freier Fall, uit 2013, speelt tijdens de zwangerschap van de vrouw van de uit de kast komende man. Dat bracht mij erg bij mijn eigen geschiedenis. Ook tijdens mijn zwangerschap speelde er van alles.... Zonder daar over in detail te treden. Ja, ik heb me regelmatig afgevraagd, welke stap of stappen ik kon/moest nemen. Uiteindelijk heb ik die stap pas 19 jaar later gezet. Zo loopt leven en ik heb daar ook geen spijt van. Onze zoon heeft een ontspannen jeugd bij ons beleefd, onze liefde was er steeds, en er waren ook andere zaken.
De film handelt over intense gevoelens, die aan de ene kant zo mooi zuiver zijn en aan de andere kant zo verwarren bij de uit de kast komende man. Tegelijk is de kreet van de vrouw in de film en deze trailer zo bekend en binnenkomend: "Ik kan niet eens jaloers zijn". Ik herken, begrijp en voel die verzuchting van de vrouw
Ik heb me afgevraagd na het zien van deze film..... Is alles een "Vrije val" voor mij geweest?
Ja, ik heb het vaak als een vreselijke rollercoaster ervaren. Ik weet van vele lotgenoten, dat ze dit herkennen. Toch... toen ik hierover nadacht na deze film, wist en voelde ik dat het me ook veel gebracht heeft. Intense, open gesprekken met lotgenoten. Zowel met andere "Hetero van de Homo" 's, als met een aantal "Homo van de Hetero" 's. Gesprekken, die ik anders niet gevoerd zou hebben, inzichten, die voor me verborgen zouden zijn gebleven. Als ik dit overdenk en diep na voel, realiseer ik me:
Het proces waar ik in mijn leven mee geconfronteerd werd, had me echt voorbij mogen gaan,
dat deed het niet en na heel wat jaren kan ik zeggen:
 |
| Foto Helma Ketelaar |
"Voor mij geen vrije val, maar een rollercoaster met meer dan eens
prachtige, intense uitzichten en belevenissen....
misschien wel het reuzenrad waar ik eigenlijk in durf(de)"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten