2017: levensplezier? ... wat is je plan?

Zo'n nieuwjaar geeft kansen. Kansen om een streep te zetten, een cesuur te veroorzaken in de loop van je eigen leven. Of om bewust, dat wat je bevalt, voort te zetten en te verdiepen/uit te breiden. Dat is het mooie van het nieuwe jaar. Het heet niet voor niets "nieuwjaar". Dat biedt je een kans voor een (ver)nieuw(d)e start.

Mogelijk heb je in je werk al aan het nieuwe jaarplan voor 2017 gewerkt. Hoe zit het met je eigen plan? Ook hiervoor geldt; meten is weten en helder geformuleerde doelen worden eerder behaald.

Ik weet ook wel, dat dat lef vraagt en tijd en ruimte voor jezelf. Tijd om het te bedenken en te voelen, om je situatie onder ogen te zien. Je te realiseren, dat je vaak meer keuzes hebt dan je soms eerst denkt.
Het vraagt misschien moed, acceptatie van wat er is, maar .... is een zaak een plan meer waard dan jijzelf? Welnee! Jij bent een sterk en een bij jou passend plan voor 2017 meer dan waard. En ... als jij zorgt voor je eigen waardevolle plan om een zo goed mogelijk jaar te maken voor jezelf, heeft je omgeving daar ook baat bij. Dus: maak je 2017 plan. Denk in mogelijkheden.

Om je op weg te helpen: 

·         wat pak je (nieuw) op ter inspiratie?

o   Wat, hoe vaak, met wie en wanneer, .... ?

·         hoe zorg je voor je inkomen?

o   Vraagt dat doorzetten, investeren, accepteren of vernieuwen, .... ?

·         hoe zorg je voor je creativiteit?

o   Wat past bij je, wat past in je schema, .... ?

·         hoe zorg je voor je lichaam?

o   Sporten, eten, uiterlijk, .... ?

·         wie koester je in je nabijheid?

o   Vriend(en), vriendin(nen), familie, gezin .... ?

·         wat ga je (nu wel) durven?

o   Studie, muziek, alleen/samen op stap, reizen, ... ?

·         hoe zorg je ervoor dat je waar je wilt, kunt zorgen?

o   Voor wie, hoe, met wie, waar zijn grenzen, zijn er grenzen, .... ?

·         wat maakt je klaar voor alle onverwachte zaken?

o   Open blik, afscheid nemen van, steun van..., rust, .... ?

Natuurlijk weet ik net als velen, dat je het leven niet kunt plannen. Je kunt het wel omarmen. Er van houden. Er echt van houden. Dus met alles wat erbij hoort. Vanzelfsprekend zijn er in 2017 ook veranderingen, die je even flink doen slikken. Die je niet direct doen denken aan "omarmen".

Een stuk verder in het leven, blijk ik veel meer te kunnen "omarmen" dan ik eerder dacht. Dat neem ik mee in 2017.

Die "omarm"kracht, die vroeger of later oppopt, wens ik jullie ook.

Daarbij helpt een eigen 2017 plan.

Je bent het waard.

Een (té) nieuwe kerst....

Vanavond heb ik gezellig gegeten en bijgepraat bij vrienden, die ik al bijna 40 jaar ken. Ken vanuit onze maatschappelijke betrokkenheid, waar we samen voor stonden en nu op onze eigen manieren nog staan. Tijdens het genieten van het eten en drinken, was er ruimte om over vele onderwerpen te praten. Er is ook zoveel gebeurd.
We zijn echt volwassen geworden, hebben onze studies afgerond en hier en daar ook weer een nieuwe studie opgepakt. Er is gewerkt, gebaard, gezorgd, genoten, gedeeld, gereisd, geleden en van daaruit weer doorgegaan, enzovoort, enzovoort.

Rijk om zoveel jaar met elkaar op te trekken en te delen. Niet enkel het verleden, ook het nu. Ook dat wat er op dit moment in "onze" en "grote" wereld gebeurt. De verkiezingen die hier voor de deur staan, de ons soms verwarrende en rakende ontwikkelingen in Syrië en Turkije en helaas ook op zoveel andere plekken in onze wereld.

Het bijna anderhalf uur alleen naar huis rijden bood me de kans om luisterend naar de voetbaluitslagen, Met het oog op morgen, de aankondiging van Serious Request en wat muziekprogramma's mijn gedachten te ordenen.
Tijdens dat ordenen viel de vanzelfsprekendheid van de gezellige kerst op. Niet als een weldaad maar als een soort vanzelfsprekende "dwangbuis". Zelf ben ik met de kerst vanuit het katholieke geloof en die bijbehorende traditie grootgebracht. Die heb ik niet voortgezet.
De muziek, de vrede en de ruimte voor een "thuis voor iedereen" horen voor mij bij deze kerst.
Gezongen werd er niet alleen in de kerk, maar zeker ook bij Opa en Oma. Met eerst nog Opa en later Oom Kees achter de piano. De hele grote familie zong een van de muziekpartijen geoefend en genietend mee. Leek me normaal toen, dat is niet zo, weet ik nu.

Toen ik groter werd, viel de druk op kleding en de kerk me wat zwaarder. Dat was niet de kern van kerstmis, die me was bijgebleven. Die kern bestond en bestaat uit muziek, vrede en een "thuis voor iedereen". De (grote) cadeaus hoorden en horen er voor mij niet echt bij. Een lekkere en gezellige maaltijd wel. Ik werd me ook bewust van het feit, dat vrede en warme levensevenwichten er niet zomaar zijn. Ook niet "even" op 25 december.

Een me wakker makend kerstnummer

Die lijn van een soort, hoe zal ik het noemen, "bewuste" kerst zette ik voort in mijn eigen volwassen leven. Het was er steeds vanzelfsprekend op een manier, waar ik me goed bij voelde.

Inmiddels is het kerstfeest in mijn beleving in onze wereld wat groter geworden. Het lijkt wel wat meer naar een ander soort gezelligheid te zijn gaan. Vanzelfsprekend is licht en elkaar ontmoeten in de donkere dagen van het jaar waardevol en fijn. Dit mag voor mij wel samen gaan met wat bewust stilstaan bij muziek, vrede en een "thuis voor iedereen".

De sfeer die via de kerstmuziek vanavond uit de radio tot me kwam, bracht ook andere gedachten bij me boven. Hoe een behoorlijk aantal jaren terug het proces van een soort van "Later uit de kast komen van mijn partner in onze heterorelatie" het ritme van de kerstdagen heeft veranderd. Niet alleen voor mij, voor alle betrokkenen. Natuurlijk biedt dit ook kansen om deze dagen waardevol opnieuw te bezien en te beleven. Dat heeft toch echt wel even tijd gekost. Uiteindelijk biedt die vernieuwde situatie ook ruimte voor mooie momenten........ weet ik nu na een flink aantal jaren.

Terwijl ik in de auto zat, besefte ik, dat ik weet dat er mensen zijn, die dit jaar de kerst opnieuw "moeten" inrichten. "Opnieuw" inrichten, doordat het "Later uit de kast komen in hun heterorelatie" recent tot een grote stap heeft geleid of gaat leiden.
"Gezellige dagen", is makkelijk gezegd en gewenst. Een te "makkelijke" wens voor hen, die in of voor de transitie naar, of van een ingrijpende andere levensfase zitten.

Voor hen en alle anderen deze oprechte kerstwens:

Vrede op aarde en in de mensen een welbehagen.

Dank Caytha Jentis voor je luisteren, ontdekken, (h)erkenning en ontmoeting!

Laatst heb ik een wonderlijk mooie zondagavond beleefd. Een avond, die ik helemaal te danken heb aan mijn ervaring als "Hetero van de Homo".

Op eerste kerstdag 2015 keek ik The One van regisseur/writer Caytha Jentis. Op die dag had ik daar voor mijn gevoel eindelijk eens de echt tijd voor. De film leek me mooi, was nog mooier. Ik voelde me herkend en erkend in mijn "zijn" en mijn beleving. Tegelijk voelde ik ook, dat de "later uit de kast komende partner" waardevol met alle mogelijk twijfels en innerlijke verwarring werd weergegeven.

  

https://www.bol.com/nl/p/the-one/1002004013704836/

Het komt niet zo vaak voor, dat het "later uit de kast komen in of na een heterorelatie" zo invoelbaar en herkenbaar zichtbaar is op het grote doek. Iedere keer, dat dat zo is, raakt het me. Het geeft ook weer dat het zo veel meer voorkomt dan jezelf als "Hetero van de Homo" vaak denkt en voelt. Die herkenning geeft me elke keer weer een welkom gevoel van erkenning, dat blijkbaar nog steeds erg waardevol voor me is.

Ik was benieuwd hoe Caytha met "ons" verhaal bekend was geworden. Het heeft haar duidelijk geraakt want ook Orly In The Other F Word verbeeldt de "Hetero van de Homo" heel herkenbaar en invoelbaar.

 https://www.youtube.com/watch?v=dkg3uhrIMHQ

Vanuit haar werk leeft Caytha met open oren, ogen en gevoel. Hierdoor leerde ze op een van de filmsets waar ze werkte van een collega wat het is om een van de twee mensen die zijn, die het "later uit de kast komen in of na een heterorelatie" beleeft. Het is te zien in haar werk, dat ze doorgevraagd en doorgevraagd heeft.
In haar films werkt Caytha graag vanuit het echte leven. Naar mijn mening en gevoel kan ze dit goed beeldend verwerken. Waardevol voor ons dat ze dit ook over de "Hetero van de Homo" doet. "Onze" ervaring kennen ook in de zeer succesvolle The Other F Word serie 1 een mooie plaats én.. er wordt gewerkt aan een nieuwe serie. Reken maar dat het weer waardevol is om te kijken.

 

http://www.theotherfwordseries.com/

Vertellen blijkt belangrijk. Ondanks de gêne die we vaak kennen over onze ervaringen als "Hetero van de Homo" in een "later uit de kastproces in of na een heterorelatie". 

Caytha laat ons zien en ervaren, dat we als we vertellen zichtbaar worden. Die zichtbaarheid zoeken zovelen van ons hier op het net. Want vele "Hetero van de Homo" 's voelen zich (nog) alleen en soms zelfs met schaamte over deze dieprakende levenssituatie.

Naast vertellen blijkt reageren en waardering uit te spreken ook te werken. Het leverde mij naast al vele mooie, digitale contacten met Caytha een bijzondere ontmoeting in Amsterdam met een warme, indrukwekkende vrouw.

"Hetero van de Homo": overwin de gêne en vertel.

Dat helpt jezelf en vele anderen.