Vrije Val of toch... het reuzenrad?

Vorige week zaterdag, heb ik voor mijn eerste keer de film Freier Fall gekeken.

Out.tv heeft deze maand een holebi filmmaand en daar zag ik deze film geprogrammeerd staan voor 20 november. Op die avond heb ik al een afspraak en ik was wel getriggerd door de inhoud van de film, dus ik heb hem besteld en ben gaan kijken.

Foto Helma Ketelaar

Het was een mooie, rake avond voor me. Op de eerste plaats ben ik altijd blij om te zien en te ervaren, dat ik niet de enige "Hetero van de Homo" ben. Ik voel me vaak een soort van getroost als ik een vorm van "mijn geschiedenis" in boek- en/of filmvorm terugzie. Het geeft mij steeds de (h)erkenning, dat ik niet de enige ben die dit voor zijn kiezen krijgt/kreeg. Hoewel ik als ervaringsdeskundige liever niet wil, dat anderen ook de pittige processen door moeten/mogen na het in of na hun relatie "later uit de kast komen" van hun gedachte hetero-partner. Het geeft ook troost en een soort van verbondenheid op afstand.

Deze film, Freier Fall, uit 2013, speelt tijdens de zwangerschap van de vrouw van de uit de kast komende man. Dat bracht mij erg bij mijn eigen geschiedenis. Ook tijdens mijn zwangerschap speelde er van alles.... Zonder daar over in detail te treden. Ja, ik heb me regelmatig afgevraagd, welke stap of stappen ik kon/moest nemen. Uiteindelijk heb ik die stap pas 19 jaar later gezet. Zo loopt leven en ik heb daar ook geen spijt van. Onze zoon heeft een ontspannen jeugd bij ons beleefd, onze liefde was er steeds, en er waren ook andere zaken.

De film handelt over intense gevoelens, die aan de ene kant zo mooi zuiver zijn en aan de andere kant zo verwarren bij de uit de kast komende man. Tegelijk is de kreet van de vrouw in de film en deze trailer zo bekend en binnenkomend: "Ik kan niet eens jaloers zijn". Ik herken, begrijp en voel die verzuchting van de vrouw

Ik heb me afgevraagd na het zien van deze film..... Is alles een "Vrije val" voor mij geweest?

Ja, ik heb het vaak als een vreselijke rollercoaster ervaren. Ik weet van vele lotgenoten, dat ze dit herkennen. Toch... toen ik hierover nadacht na deze film, wist en voelde ik dat het me ook veel gebracht heeft. Intense, open gesprekken met lotgenoten. Zowel met andere "Hetero van de Homo" 's, als met een aantal "Homo van de Hetero" 's. Gesprekken, die ik anders niet gevoerd zou hebben, inzichten, die voor me verborgen zouden zijn gebleven. Als ik dit overdenk en diep na voel, realiseer ik me:

Het proces waar ik in mijn leven mee geconfronteerd werd, had me echt voorbij mogen gaan,

dat deed het niet en na heel wat jaren kan ik zeggen:

Foto Helma Ketelaar

"Voor mij geen vrije val, maar een rollercoaster met meer dan eens 

prachtige, intense uitzichten en belevenissen....

misschien wel het reuzenrad waar ik eigenlijk in durf(de)"

Ben ik de enige "Hetero van de Homo"?

Je leeft je leven als hetero in je hetero relatie. Soms 100% gelukkig, soms je wel (on)bewust afvragend hoe het eigenlijk echt zit met de seksualiteit/intimiteit in je relatie.

In het begin van de vaak voorzichtige ontdekking, dat je als hetero te maken hebt in je heterorelatie met een "Later uit de kast kom" proces van je eerder vermeende heteropartner, kun je je erg alleen en uniek voelen. Je komt immers zelden een "Hetero van de Homo" tegen. Ook ken je er mogelijk geen een. In deze situatie zoek je je vaak je suf op het internet, want waar moet je naar zoeken? Welke zoekwoorden helpen je? Niet zelden kom je dan tot de conclusie: "Ik ben de enige "Hetero van de Homo".."

Je leest, ziet of hoort immers wel over homo's, die op latere leeftijd uit de kast komen. Dat leest meestal als een bevrijding. Dat hebben wij "Hetero van de Homo" 's voor een deel in onze processen van onze "uit de kast komende eerder gedachte heteropartners" ook meegemaakt. Wij, de "Hetero van de Homo" 's,  kunnen, mogelijk als geen ander, de strijd van de homo invoelen, die hij/zij innerlijk voelt bij het "Later uit de kast komen in of na een heterorelatie". In ons geval ónze heterorelatie. Juist door de liefde die we voelden, en dikwijls nog voelen voor onze huidige partner/inmiddels ex-partner, kunnen wij dit invoelen.

Bij het uit de kast komen heeft onze partner wat te winnen.... Zichzelf zijn. Vaak EINDELIJK zichzelf zijn. Soms voorzichtig zichzelf zijn, ook wel verwarring voelend en in een aantal gevallen zelfs toch ook weer (tijdelijk) de kast in.

De verbazing is voor de "Hetero van de Homo" in het ene proces groot, in het andere proces minder groot door het deels al eerder vermoeden, deels weten, maar vooral niet onder ogen willen, of kunnen zien in welke situatie je je bevindt. Daar kan ik van harte over mee praten.

Interview door Hans Willink met Helma Ketelaar, Jubileum Magazine Orpheus

Doordat de groep "Hetero van de Homo" als groep niet zichtbaar is en geen "positie" heeft in onze hulpverlening en in de maatschappij, voel je je in deze positie vaak alleen en onbegrepen. Terwijl je met zoveel vragen worstelt in een heel ingrijpend levensproces.

Het is dan ook heerlijk om te ontdekken, dat je helemaal niet de enige "Hetero van de Homo" bent. Sterker nog: het blijft mij opvallen, dat hoe meer open ik ben, des te meer verhalen en ervaringen ik hoor en lees van mensen, die ook zo'n proces meemaken/meemaakten.

Iedere keer is dat weer een feest van (h)erkenning. Hierbij werkt het internet, ondanks dat je soms even moet zoeken, waardevol en dat kunnen we ook voor onze situatie goed gebruiken. Ondanks de gêne en kwetsbaarheid die wij als groep, of voor onszelf soms/dikwijls/altijd ervaren. Als we delen, kunnen de anderen die nog niet delen ons lezen en deze (h)erkenning "genieten". Er is best veel over ons. Kijk bijvoorbeeld hier:

Je bent als "Hetero van de Homo" niet uniek. Cijfers zijn er nog niet veel. Het is tot nu toe helaas  zelden een onderwerp in de diverse kwantitatieve onderzoeken over homoseksualiteit. In de literatuur en kwalitatieve onderzoeken wordt er nu uitgegaan van circa 200.000 relaties in Nederland. Je bent dus als "Hetero van de Homo" beslist niet uniek! Meer onderzoek is van harte welkom.

Om te beginnen is het zichtbaar worden en zijn van de "Hetero van de Homo" van belang voor velen die deel uitmaken van deze groep.

Geen een "Later uit de kast komen in of na een heterorelatie"- proces is hetzelfde.....

Wat wel zeker is: je bent echt niet de enige "Hetero van de Homo"!

Ook als blogger als "Hetero van de Homo" uit de kast

Een aantal jaren geleden voelde ik de behoefte om mijn ervaringen als heteropartner in het "Later uit de kast kom"- proces te delen. Zoals ook als andere "Hetero van de Homo"'s wel ervaren, hing er een zweem van "geheim" en privé" om dit proces. Dat maakte het lastig en gaf me ook niet de ruimte om te verwerken. En dat terwijl de scheiding inmiddels al langer een feit was.

Een mens moet toch zijn hart eens luchten. Dus ik gebruikte de pseudoniem die ik als 16 jarige had bedacht. Ik wilde die zomer een boek gaan schrijven, zittend aan 't Gein. Onder mijn eigen naam durfde ik dat niet, dus had ik een pseudoniem bedacht.  Als ervaren lezeres wist ik dat dat een oplossing was.

Het werd een prachtige naam: Kerensa van de Douw.

 

Foto Gini Ketelaar

 

De blog noemde ik "Het leven van Kerensa" 

Eerst dacht ik dat het niet gelezen zou worden, dat voelde ook wel even veilig. Ondertussen kwam ik lotgenoten tegen, die blij waren met de blog. Ik was verrast, dat ik werd gelezen en dat het zo werd gewaardeerd. Later vermoedde ik, dat het toch ook dichter bij mij gelezen werd, dus heb ik toch hier en daar een en ander herschreven....

Kerensa schreef niet alleen haar blog, ook in Damespraatjes schreef ze columns en recensies, zoals over het haar, als "Hetero van de Homo" rakende boek van Mevrouw Couperus.

In mijn eigen uit de kast kom proces als "Hetero van de Homo" raakte Kerensa steeds meer op de achtergrond. De blog blijft hier volgens mij nog een tijd te lezen.

Mijn eigen proces, als heteropartner, in het "Later uit de kast kom in of na een heterorelatie"-proces in mijn eerste lange relatie heeft een waardevolle plaats in mijn leven. Het vormt me hoe dan ook. Hier vanuit geef ik HeteroCoach verder vorm, want zoals ik het nu zie, zit er voorlopig nog geen eind aan het aantal "Later uit de kast in of na een heterorelatie"- processen. Hiermee blijft de "Hetero van de Homo" volgens mij helaas nog ontstaan en daarmee ook nog jaren bestaan. Als het aan mij ligt in ieder geval zichtbaar en begrepen in onze samenleving.