Een mens moet toch zijn hart eens luchten. Dus ik gebruikte de pseudoniem die ik als 16 jarige had bedacht. Ik wilde die zomer een boek gaan schrijven, zittend aan 't Gein. Onder mijn eigen naam durfde ik dat niet, dus had ik een pseudoniem bedacht. Als ervaren lezeres wist ik dat dat een oplossing was.
Het werd een prachtige naam: Kerensa van de Douw.
 | |
| Foto Gini Ketelaar |
De blog noemde ik "Het leven van Kerensa"
Eerst dacht ik dat het niet gelezen zou worden, dat voelde ook wel even veilig. Ondertussen kwam ik lotgenoten tegen, die blij waren met de blog. Ik was verrast, dat ik werd gelezen en dat het zo werd gewaardeerd. Later vermoedde ik, dat het toch ook dichter bij mij gelezen werd, dus heb ik toch hier en daar een en ander herschreven....
Kerensa schreef niet alleen haar blog, ook in Damespraatjes schreef ze columns en recensies, zoals over het haar, als "Hetero van de Homo" rakende boek van Mevrouw Couperus.
In mijn eigen uit de kast kom proces als "Hetero van de Homo" raakte Kerensa steeds meer op de achtergrond. De blog blijft hier volgens mij nog een tijd te lezen.
Mijn eigen proces, als heteropartner, in het "Later uit de kast kom in of na een heterorelatie"-proces in mijn eerste lange relatie heeft een waardevolle plaats in mijn leven. Het vormt me hoe dan ook. Hier vanuit geef ik HeteroCoach verder vorm, want zoals ik het nu zie, zit er voorlopig nog geen eind aan het aantal "Later uit de kast in of na een heterorelatie"- processen. Hiermee blijft de "Hetero van de Homo" volgens mij helaas nog ontstaan en daarmee ook nog jaren bestaan. Als het aan mij ligt in ieder geval zichtbaar en begrepen in onze samenleving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten