Welke kant gaat mijn studie op?

Met mijn huidige #Psychologie studie aan de #OpenUniversiteit heb ik een plan.
Als het me gegeven is tot en met een promotie-onderzoek Levenslooppsychologie met als grof onderwerp nu: "de betekenis van oude vriendschappen, en hoe (be)houd je ze?, op hoge leeftijd".

Geregeld wordt me gevraagd of ik hier ook de "hetero van de homo" kant in meeneem.
[Met de "hetero van de homo" bedoel ik hen, die een heterorelatie startte en waarin onderweg de ander (plotseling/onverwachts) uit de kast kwam/komt of daar op een of andere manier over dubde/dubt.]

Voor deze groep, de "hetero van de homo", die ik nu eenmaal vanuit mijn eigen leven (her)ken, heb ik mijn debuutbundel "Helaas niet voor mij" geschreven en uitgegeven.
Er is dit Heterocoachblog, een HeterocoachYouTube kanaal en een website heterovandehomo.nl, die ik rond het einde van het jaar eindelijk bijwerk. Ook mijn dagen hebben 24 uur ;-)

Vanavond zat ik weer te studeren (ben nog wel een tijdje bezig voor ik mijn propedeuse Psychologie heb ...) in de cursus "Inleiding in de gezondheidspsychologie".
Op dit moment studeer ik over "De aard en symptomen van pijn" en "Omgaan met en controleren van pijn".

Ja, dan gaan mijn gedachten toch terug naar alles wat ik gehoord, gelezen, gevoeld en ervaren heb van en als "hetero van de homo".

De eerste echte herkenning heb ik in het boek "Mevrouw Couperus" ervaren. Daar schreef ik november 2009 een bericht over op Damespraatjes onder de titel "Een bekende relatie met invoelbare uitdaging".
Er is nog altijd een omgevouwen oortje op pagina 72 van mijn boek waar geschreven wordt over "de drie treden en het badhuis" ... Lees het boek ... "Mevrouw Couperus"!

Veel recenter ontdekte ik pas de #poëzie van Hanny Michaelis. Hanny was met Gerard Reve getrouwd, Dat wist ik, toen ik haar poëzie ontdekte, nog niet. Zij zijn vanwege zijn homoseksualiteit ook uit elkaar gegaan, volgens de Biografie die ik van Hanny Michaelis  bij Uitgeverij Van Oorschot las.
Sinds enige tijd heb ik haar "Verzamelde gedichten" thuis. Bij het eerste openslaan, dat was op pagina 67, las ik een gedicht dat eindigt met :

"Langs de rechtlijnige straten
slaapwandel ik door de dag
met de regen van nu in mijn haren
en de steen van toen om mijn nek."

Ik voelde direct, net als bij "Mevrouw Couperus" een intense herkenning en heb dat gedicht direct geraakt gedeeld met een dichteres, waarvan ik weet, dat ze dit herkent ...

Het feit dat ik over pijn studerend, direct naar mijn boekenkast liep en deze boeken pakte ...

De tijd zal leren welke verfijning er in mijn komende studietijd in mijn nog vele te ondernemen onderzoeken gaat komen.
Blijkbaar is de "hetero van de homo" ook nog altijd dicht bij mij ...

* Hanny Michaelis Verzamelde gedichten 9789028222144

* Sophie Zijlstra Mevrouw Couperus 9789025429171

* Helma Ketelaar Helaas niet voor mij 9789082986594

 

Foto Helma Ketelaar

 

"Mantel der liefde"

 

De gegeven “mantel der liefde”

Werd aangepakt

“Gebruikt”

...

Zonder dank

Terug gegeven

...

Foto Helma Ketelaar

 

Begeer je mij?

In mijn heterocoaching sessies kom ik regelmatig dezelfde vragen op het gebied van seksualiteit en intimiteit van de "hetero van de homo" coachee tegen: 

"Waar is/was de begeerte in mijn relatie?"
"Vanuit welk gevoel werd/word ik wel eens gekust?"
"Hoe komt/kwam het dat ik zo mijn best moest doen om een keer "seks" te hebben?"

Natuurlijk herken ik deze vragen als ervaringsdeskundige zelf ook.

Deze vragen komen soms jaren later pas naar boven.
Ook spelen deze vragen wel op tijdens de ontdekking van de (twijfelende) homoseksuele gevoelens van de partner.
Én niet zelden vraagt de "hetero van de homo" zich dat af tijdens de vaak lange periode van twijfels en vragen over wat er toch ontbreekt in hun relatie. 

Om aan meer inzichten en kennis op dit gebied voor mijn coachees en mezelf  te werken, ben ik verder gaan studeren.
Hiervoor heb ik mijn studie HBO Levenslooppsychologie studie bij LOI gevolgd en afgerond, (bestaande uit 2 modules, te weten "HBO Ontwikkelingspsychologie" en "HBO Levenslooppsychologie").
Nu pak ik "Seksualiteit, intimiteit en hulpverlening" op, de laatste module van NCOI HBO Consulent Seksuele Gezondheid. De eerste module "Seksuele vorming" van deze studie heb ik al eerder met succes afgerond.

Toen ik beide studiepakketten uitzocht en kocht, verwachtte ik hierin antwoorden en bruikbare inzichten te vinden. In "Levenslooppsychologie" en "Ontwikkelingspsychologie" keek ik ook naar de invloed van het moment van het starten de relatie.
Uit welke jeugdervaringen kwam/komt de "hetero van de homo" in de relatie waarin de partner later uit de kast komt/kwam of daarover dubt/dubde?
Welke seksuele ervaring(en) had/heeft de "hetero van de homo" aan het begin van de relatie waarin de ander (praktiserend) twijfelt/twijfelde over zijn heteroseksualiteit/hierover later uit de kast komt?

Deze studie geeft me meer inzicht in levenslopen en de invloeden daarvan op de levens en keuzes van mensen.

In de twee modules van NCOI HBO Consulent Seksuele Gezondheid hoopte ik ook iets te lezen over de onderzoeken naar ervaringen van de "hetero van de homo". Tot mijn grote spijt is daar nog niets over te lezen. Wel over degene die uit de kast komt. Niet over de persoon die dat binnen de relatie met de ander meemaakt. Die zich dus regelmatig afvraagt/afvroeg: "Begeer je mij?"

Dat vind en vond ik teleurstellend.
Terwijl ik vorig jaar het onderwerp voorbehoedsmiddelen in de module "Seksualiteit, intimiteit en hulpverlening" bestudeerde, kwam ik mezelf flink tegen.
Ik vroeg me toen af, hoe ik toch omgegaan ben met de kans indertijd dat er, door de mij toen onbekende activiteiten van mijn man, HIV speelde in mijn relatie. (In de tijd dat er nog geen kruid gewassen was tegen HIV) Doordat ik met niemand zijn twijfels wilde delen, hield ik dit bij mezelf. (Gelukkig speelde er bij ons "enkel" de kans op HIV ...)
Dat gaf me vorig jaar wel veel vragen, waar ik de tijd voorgenomen heb, om ze te laten landen.
In je leven sta je nu eenmaal vaak voor échte beslissingen, die je dan neemt en achteraf soms wel/niet begrijpt.

Nu ik weer bezig ben met die laatste module, "Seksualiteit, intimiteit en Hulpverlening", heb ik me afgevraagd, hoe ik hier nu het meeste uit kan halen. De inzichten, het begrip en de kennis die ik zoek voor de vragen van de "hetero van de homo".
Ik heb geaccepteerd, dat ik moet schrapen. Als ik daar tijd voor neem. Dit met een open mind doe. Kom ik het verste, verwacht ik nu. 

Inmiddels heb ik ook contact gelegd met een andere hulpverlener met een "hetero van de homo" levenservaring. Met haar ga ik sparren over de inzichten, het begrip en de kennis, die ik op kan en ga doen uit de module "Seksualiteit, intimiteit en hulpverlening". Die ons mogelijk toch iets verder brengen. Dat gaan we bespreken met andere ons bekende "hetero van de homo" ervaringsdeskundigen. 

Zo ga ik mijn studie NCOI HBO Consulent Seksuele Gezondheid  voor de "hetero van de homo" en daarmee ook voor mezelf benaderen. Om daarmee dichter bij de gewenste inzichten en vragen op het gebied van seksualiteit en intimiteit te komen:

"Waar is/was de begeerte in mijn relatie?" 

"Vanuit welk gevoel werd/word ik wel eens gekust?"

"Hoe komt/kwam het dat ik zo mijn best moest doen om een keer "seks" te hebben?"

Meer lezen? Zie onder meer in dit blog en:
https://heterovandehomo.nl/partner-later-uit-de-kast 
https://heterovandehomo.nl/wie-zijn-wij
https://www.facebook.com/HeteroCoach/
https://www.youtube.com/@heterocoach

Foto Helma Ketelaar

 

 

Leef en laat leven ...

Kunnen zeggen wat je raakt
Kunnen delen wat je geraakt heeft ...

Je hart luchten
Je begrepen voelen ...

 

Je bevrijden van het geheim
Het geheim, dat "jouw" geheim werd  ...

Jezelf weer lucht, licht
Lucht, licht en toekomst geven ...

Zelfs zij die weten
Beperken je het delen ...

Zelfs zij die weten
Zijn zuinig met begrip ...

 

Zij, die niet weten,
Zien je minder stralen ...

Zij, die niet weten
Zien, dat je anders reageert ...

De feestmaand wil je vieren
Met een dierbare kring ...

De feestmaand wil je vieren
Met JOUW dierbare kring ...

Maar je worstelt
Worstelt net als velen ...

Je worstelt in de beperking van het geheim
Het geheim in jouw leven ...

Loslaten en doorgaan
Daarin sta je nu heel alleen ...

Onbekend, onbegrepen alleen
Wen je aan de nieuwe tijd ...

De nieuwe tijd, die je erkent
Maar nog lang niet voelt ...

De weg naar jouw komende tijd
Ligt wat eenzaam en onbegrepen voor je ...

De lichtjes branden
Er komt feest ...

Jij probeert warmte te voelen
Verte te zien ...

Ondanks de klem van het geheim
Níet jouw geheim ...

Wel het geheim
Dat je weg kleurt ...

 

Alleen openheid en eerlijkheid
Kan je feestmaand doen stralen ...

Delen en luisteren
Stil zijn en luisteren

Open je hart en open je mind
Leef en laat leven ...

Foto Helma Ketelaar

Meer dan 20.000 gelezen blogposts ... wereldwijd!

In mijn leven maakte ik jarenlang wat mee, waar ik niet bekend mee was. Waar ik ook nergens over las. Wat ik moeilijk kon duiden, laat staan bespreekbaar maken. 

Ik ben niet de enige "hetero van de homo" weet ik nu, die jarenlang bewust of onbewust puzzelde over wat er gebeurde, wat er leefde in mijn relatie. In mijn geval was het niet altijd "té druk" zoals Prinses Diana ooit mooi verwoordde. Zoals ik het nu zie, voelde ik me meer als "vriendin" gezien en gewaardeerd dan als de partner waar ook steeds de passie voor gevoeld wordt. Voor mij is dat van belang in een relatie. Ik heb geleerd dat ik die passie voor mij wil voelen van mijn levenspartner in de relatie die beleef.

Nu weet ik dat ik steeds die passie zocht en mij in die zoektocht naar passie alleen voelde. En steeds meer onzeker. Echt op het laatst díep onzeker. Dat past niet bij mij, dat verwacht ook niemand van mij. Die onzekerheid groeide in de relatie en was mijzelf op het laatst ook echt wel duidelijk.
Ook dat is een gevoel, die groeiende diepe onzekerheid over jezelf, die ik herken bij de vele "hetero van de homo" 's, die ik de afgelopen jaren gesproken en ontmoet heb.

Mijn eerste lange relatie bleek voor mij niet langer passend door het praktiserend gedub van mijn levenspartner/man over zijn seksualiteit. Dat werd niet besproken. Er werd wel, zonder dat ik het wist, gedaan. Het speelde ook deels in de tijd dat HIV nog dodelijk was. Hierdoor was niet alleen het onderling vertrouwen in gevaar, maar ook nog eens mijn gezondheid! Zonder dat ik daar enig besef van had. Bedenk daarbij ... wij hadden ook een kind. ....

Wat had ik, al aan de start van deze relatie, graag meer geweten over het dubben van homoseksuelen over het wel of niet uit de kast komen. Hoe ze hun seksualiteit ervaren én hoe vaak er "gevlucht" wordt in een door henzelf of de omgeving meer geaccepteerde heteroseksuele relatie. Die "vlucht" is bijna altijd een geheim. Óók voor de partner. Zelfs voor de partner. Wat al een valse start op zich is. Want de diepste zielenroerselen worden en werden vaak niet gedeeld. Er is dikwijls een "verhaal" omheen.

Een aantal jaren na mijn scheiding ben ik weer meer gaan schrijven. Eerst vooral onder pseudoniem (Kerensa van der Douw) daarna meer onder mijn eigen naam.

Doordat ik steeds meer in contact kwam met andere "hetero van de homo" 's, die net als ik zochten naar meer informatie over wat ze meemaakten, of meegemaakt hadden, werd me duidelijk dat er nog weinig over geschreven en bekend is. Wel steeds meer over diegene die uit (later) uit de kast komt.
Begrijp me goed, dat is nog vaak heel lastig voor de persoon. Daar heb ik zeker begrip voor én ik zou willen dat onze maatschappij daar meer openheid in bood. Dat lijkt wel te ontstaan, maar hoe groot is dat ...?

Ondertussen is er voor en over de "hetero van de homo" vaak enkel in een bijzinnetje of klein onderdeel van een verhaal iets te lezen en/of te zien. Dat wat er te lezen of zien is, is zelden uitgediept.

Daarom ben ik, eerlijk gezegd met klamme handen, op 5 november 2016 begonnen aan dit blog. Wel zes jaar terug dus.

Begonnen met het schrijven vanuit mijn eigen ervaringen. Stapje voor stapje. Ook ik weet wat het is om te ervaren dat er een "geheim", dat niet van jou is, toch op jouw ervaringen rust. 

Maar mijn coachees en mijn mede "hetero van de homo" 's waardeerden en waarderen het. Én we kunnen het zo wat makkelijker delen met de mensen om ons heen. Want ... als wijzelf al niet kunnen vertellen en duiden wat we meemaken, hoe moeten anderen ons dan kunnen begrijpen in onze vaak vele twijfels, onzekerheid en diverse rollercoasters. Laat staan dat ze ons kunnen steunen. Die steun en die luisterende oren zijn wél welkom. Want meer dan regelmatig blijkt ook de eerstelijnszorg en de hulpverlening weinig op de hoogte van wat de "hetero van de homo" mee kan maken in zijn/haar leven. Hierdoor zijn onze persoonlijke kringen, inclusief collega's, leidinggevenden en HR- afdelingen van ons werk van belang.

Inmiddels wordt dit de 59ste blogpost van deze HeteroCoach blog. 

Een blog die inmiddels ruim 20.000 gelezen blogposts kent!

Dat had ik nooit gedacht en verwacht. Ben er wel blij mee, want hierdoor bereik ik mijn doel. De diverse rollercoasters, twijfels en onzekerheden van de "hetero van de homo" bekender maken. Waardoor er meer begrip, erkenning en herkenning in de maatschappij ontstaat én ... dat mogelijk de zich in een heterorelatie "verstoppende" homoseksueel ook begrijpt welke (geheime) puzzel hij/zij hierdoor bij een ander legt.

Dat bekender maken in de maatschappij had ik, onder meer door mijn taalkeuze, beperkt gezien tot Nederland, eventueel België en mogelijk wat mensen over de wereld die Nederlands lezen.

Dat heeft anders uit gepakt.

• het wordt meer gelezen dan ik had verwacht
• de eerste blogpost van 5 november 2016 is inmiddels ruim 2.900 keer gelezen
• de eerste drie blogposts zijn alle drie boven de 1.000 keer gelezen 
• de blogposts worden het meest in Nederland gelezen
• na Nederland volgen de VS, Duitsland, Frankrijk, het VK, Vietnam en nog vele andere landen

Fijn, dat er nu een digitale wereld bestaat, waardoor ook deze belevingen gedeeld kunnen worden.

Ik droom van een wereld, waarin iedereen in zijn jeugd openheid en vrijheid voelt om de eigen seksualiteit te ontdekken en van daaruit te leven.

Tot die tijd zal in Nederland en de wereld nog steeds het aantal "hetero van de homo" 's groeien.

Mijn wens is dat deze blogposts bijdragen tot begrip, erkenning, herkenning en empathie voor de "hetero van de homo" 's.

Met klamme handen begon ik mijn eerste post, met energie en groeiend lef ga ik hier mee verder.

Foto Gini Ketelaar

De ex-man van Maartje kwam in hun huwelijk uit de kast Interview voor HeteroCoach door journalist Hans Wetzels

 

De ex-man van Maartje kwam in hun huwelijk uit de kast

‘Dat hij zo met zijn kinderen omging vond ik volkomen respectloos’

Maartje (50) woont in een klein dorp in het uiterste zuidoosten van de provincie Noord-Brabant. Ze werkt er al meer dan dertig jaar bij de lokale drogist, heeft twee dochters van 20 en 17 jaar oud en was tot drie jaar geleden getrouwd met haar jeugdliefde. Op papier een ideaal gezinnetje – totdat haar Harrie bleek op mannen te vallen. ‘Ik ging elk jaar met een collega op vakantie,’ vertelt ze. ‘Toen we terugkwamen zei Harrie dat we moesten praten. Hij is van zichzelf niet zo’n prater. Dus dan weet je wel hoe de vlag erbij hangt.'

Maartje en Harrie kregen een relatie toen zij zestien was. Ze trouwden en uiteindelijk raakte ze zwanger op haar dertigste, in 2001. Ze had ook toen al vermoedens over de werkelijke geaardheid van haar man, zegt ze nu: ‘Ja, hoe weet je zoiets? Door kleine dingetjes in het gedrag, maniertjes. Ik heb wel eens mannendingen op de computer gevonden. En ik herinner me een moment dat Harrie thuiskwam van zijn werk als stratenmaker en net té enthousiast vertelde dat hij sjans had gehad van een man. Nadat alle puzzelstukjes later op hun plek vielen kregen al die kleine dingetjes opeens een heel andere lading.’

Drempel

Uit de kast komen als openlijk homoseksueel kan in een klein Brabants plattelandsdorp niet gemakkelijk geweest zijn, denkt Maartje: ‘Dat moet voor Harrie heel moeilijk geweest zijn. Dat je zulke gevoelens bij jezelf opmerkt en er niks mee kunt. Zeker in de jaren tachtig. Krijg dan maar eens een vriendin, terwijl je aan je geaardheid twijfelt.’

Ze denkt terug aan hoe zij en Harrie steeds een stapje verder gingen in hun relatie. ‘Wij leerden elkaar kennen, kregen iets samen, dan ga je uiteindelijk samenwonen en raak je zwanger. Al die stappen moeten voor hem de drempel om uit de kast te komen steeds een stukje verhoogd hebben tot het punt dat hij niet meer terug kon.’

Ze denkt na, spreekt invoelend over haar ex-man. ‘Ik ben ervan overtuigd dat na geboorte van onze eerste dochter ook voor hem het plaatje klopte. We hebben echt heel fijne huwelijksjaren gehad, nooit was er ruzie, de kinderen waren goed opgevoed en we deden heel veel leuke dingen samen. Voor mensen in onze omgeving was de grootste schok ook niet dat Harrie op mannen bleek te vallen, dat vermoeden had ik niet alleen. De grootste schok was dat we zo’n leuk gezin waren geweest en dat de zaken daarna zo slecht uitpakten voor ons.’

Eigen waarheid

Als Harrie uit de kast is gekomen verzuren de onderlinge verhoudingen snel. Hij heeft alleen nog maar aandacht voor zijn nieuwe vriend, slaapt wel nog een tijdje thuis, in de woonkamer, maar verwaarloost wat er over jaren is opgebouwd. Maartje klinkt nuchter als ze er nu over vertelt.

‘Voor mij was dat zeker niet gemakkelijk,’ zegt ze. ‘Ik heb me altijd voorgenomen hem in alles te steunen. We hadden jonge kinderen en dan wil je niet teveel op het spel zetten. Juist daarom vond ik de manier waarop hij met hen is omgegaan zo respectloos. Zij hebben alles geprobeerd om contact te houden met hun vader: ze hebben brieven geschreven en zijn nog samen met hem op vakantie gegaan. Maar hij zat sinds de scheiding totaal in zijn eigen waarheid. Niets kwam meer bij hem binnen.’

Er ontstonden conflicten in wat ooit een gelukkig gezin was. Ruzies over de hond, het verkopen van de gezamenlijke gezinswoning en over contactmomenten met de kinderen. Nu wordt Maartje wel boos: ‘Hij vond dat ik teveel van hem vroeg. Hij ging vreemd en ik stelde zelfs nog voor om relatietherapie te proberen. Ik wilde de onderlinge verstandhouding goed houden. Dat hij toen zijn kinderen zó in de steek heeft gelaten steekt het meest. Ook toen hij nog thuis woonde zat hij de hele avond op zijn telefoon te appen met zijn nieuwe vriend. Ik vind dat kinderen altijd de aandacht verdienen van allebei hun ouders. Daar hadden we elke avond ruzie over.’

Geen boeman

Uiteindelijk vertrekt Harrie; hij gaat bij zijn vriend wonen – inmiddels zijn ze ook getrouwd. Ook is hij inmiddels uit de ouderlijke macht gezet vanwege zijn gedrag. ‘Mijn voormalige schoonfamilie vertelt hij dat ik zijn kinderen van hem heb afgepakt,’ foetert Maartje. ‘Maar die kinderen zijn geen baby’s meer. Zij hebben er zelf voor gekozen om hun vader niet meer te zien. Ze zijn echt boos. Hij heeft zijn eigen kinderen geblokkeerd op Facebook. Alle berichtjes die hij via Whatsapp stuurt zijn namens hemzelf én zijn vriend.’

Dat hij zelf voor een aanzienlijk de schuld draagt aan de ontstane situatie wil hij niet zien. Tot grote frustratie van Maartje: ‘Harrie is niet iemand die sorry zegt. Als hij dat nou eens wél zou doen en dan met de kinderen wat gaat drinken weet ik zeker dat ze hun contact met hem dan graag weer zouden opbouwen. Hij blijft toch gewoon hun vader. Harrie is ook echt geen boeman. Maar ik ben er wel voor op mijn hoede dat hij hen weer pijn doet.’

Lotgenoten

Om steun te zoeken is Maartje veel op zoek geweest op internet en heeft uiteindelijk lotgenoten gevonden. ‘Tot aan de scheiding ging het in feite best nog wel goed tussen Harrie en mij,’ herinnert ze zich. ‘De dingen die daarna gebeurd zijn kan ik een boek over volschrijven. Mensen hebben wel medelijden gehad, maar uiteindelijk kunnen ze het niet helemaal begrijpen. Een partner die de kast komt is nou ook weer geen situatie die vreselijk vaak voorkomt.’

Inmiddels heeft Maartje wel vrede met de situatie. Wat haar het meest verbaasd heeft is het onvolwassen gedrag van een man die ze al heel lang kende, besluit ze: ‘Hij wilde nog geen ijsje gaan eten met zijn eigen kinderen zonder dat zijn nieuwe vriend mee moest. Het inzicht dat zijn eigen gedrag er de reden voor is dat zijn kinderen hem niet meer willen zien begrijp hij ook nog steeds niet. Hij heeft tegen zijn jongste dochter ooit gezegd dat ze bij hem niet moet aankomen met verhalen over haar vriendje zolang ze zijn vriend niet wil zien. Dat is toch geen gedrag voor een volwassen man?’

Alle namen in dit stuk zijn gefingeerd. De echte namen van de betrokkenen zijn bij de schrijver bekend.

Foto Helma Ketelaar

Meer informatie over het later uit de kast komen van je partner in een relatie lees je via https://heterovandehomo.nl