Ben ik wel de gescheiden "Hetero van de Homo" - moeder die ik wil zijn?

Als ik eerlijk ben, heb ik me bovenstaande niet altijd echt afgevraagd. Dat lukt ook niet allemaal tegelijk in zo'n verwarrend proces. Ook al wist ik diep van binnen al jaren, dat ik die stap moest en ging zetten. De echte scheiding kwam hard en diep aan. In eerste instantie vulde dat al mijn gedachten.

Foto Helma Ketelaar

 

 

 

We hadden het wel een beetje doorgesproken hoe we het aan onze zoon gingen vertellen. Toen puntje bij paaltje kwam, stond ik er alleen voor en heb ik er op dat moment voor gekozen om er een tweetrapsraket van te maken. Eerst de scheiding. Later kwam de vraag van mijn zoon. "Hee, Helma, dat is volgens mij niet het hele verhaal, dat van dat uit elkaar gegroeid zijn." Ik kon niet anders dan dat beamen en zeggen dat zijn vader hem meer zou vertellen, als het moment daar was.

Terwijl ik dat nu tik, besef ik heel goed, dat dit geen schoonheidsprijs verdient. Hoewel ik het verhaal wel bij de persoon gelaten heb, zal ik maar zeggen.

Foto Helma Ketelaar

Van het moeder worden, kreeg ik ook pas echt een beeld, toen ik het was. Dat geldt eigenlijk ook voor mijn rol als gescheiden moeder. Waarbij het feit dat ik toen "Hetero van de Homo" gescheiden moeder werd ook zeker invloed had en heeft.

Reken maar, dat mijn zoon na een aantal maanden toch flink moest wennen aan zijn moeder, die bevestiging zocht in haar "zijn".

Het is niet waar, dat ik hier steeds veel over nadacht of gedacht heb. Het leven heeft me die rust de afgelopen jaren ook beslist niet gegeven.

Vorig jaar kwam ik een boek tegen, dat me hierover tot nadenken aanzette. Daar ben ik tot de dag van vandaag blij mee. Het boek staat al maanden zichtbaar voor de andere boeken geplaatst in mijn boekenkast. Wetend dat ik erover ga schrijven. Niet wetend wanneer.

Nu dus.

Over welk boek gaat het dan? Over "Hun scheiding, mijn leven" van Yolande de Best. Het kan maar duidelijk zijn. En duidelijk is die titel! Die kwam ook binnen bij me. Dat boek moest ik kopen en lezen. Dat is gebeurd en het geeft me nog steeds telkens weer stof tot nadenken. Naar aanleiding van het lezen van dit boek, heb ik er ook met mijn zoon een gesprek over gehad. Er zullen er nog wel meer volgen. 

Foto Helma Ketelaar

Ik had er ook weinig voorbeelden van. Hoe was ik een goede gescheiden moeder? Voorbeelden van hoe een gescheiden "Hetero van de Homo" moeder als bewuste moeder in haar nieuwe situatie verder gaat, had ik al helemaal niet. 

Er was zoveel turbulentie in me en het leven bracht me nog zoveel andere turbulentie tegelijk, dat... ik deed mijn best en had het vast beter kunnen doen.

"Hun scheiding, mijn leven" van Yolande de Best biedt 20 verhalen van volwassenen over de scheiding van hun ouders. Geen verhalen van een pagina, maar echte verhalen over zo'n zeven tot tien pagina's per verhaal verspreid. Én hierbij komt ook een later uit de kast kom scheiding voor. Rijk om zoveel verschillende ervaringen vanuit de inmiddels volwassen kinderen te kunnen lezen. Wat mij betreft een aanrader voor ieder die dit ergens raakt.

Uit dit boek blijkt wel weer, ieder scheidingsproces kent zijn eigen dynamiek en verloop.
Het blijft belangrijk hierin zo goed mogelijk oog te houden, of later te gaan houden, voor hoe de scheiding onze kinderen raakt. "Hun scheiding, mijn leven" van Yolande de Best kan je hierbij naar mijn idee goed ondersteunen.

Dankzij "Hun scheiding, mijn leven"

ben ik meer dan eerst op weg

om bewust de gescheiden "Hetero van de Homo"- moeder te zijn, 

die ik wil zijn of misschien eigenlijk wil worden.